متن تصنیف بسیار زیبای صدایم کن با صدای جناب علیرضا افتخاری

یا یک نفس دلم را، از این قفس رها کن!

تا سر بسایم بر آسمان ها، تا پر گشایم در بی کران ها.

از اوج آسمان ها ...

رفته قافله ها، وا مانده دل ما، غافل از هم سفران .

دل دارد گله ها، از این فاصله ها، بر دوشم بارگران.

در این بیابان ، نه آشنایی، نه جای پایی

از اوج آسمان ها ...

خدایا یارا، دل شیدا را   ز سوز آهی برافروز    چراغ راهی برافروز!

دمی پرده از رخ برافکن!  شبم را ماهی برافروز!

بگو که دلت،  شکسته چرا؟

به ساحل غم، نشسته چرا؟

از اوج آسمان ها ...

                        یک شب مرا صدا کن!

داخل پرانتز:                                                                

گاهی، چقدر دل آدم ، می رود برای این جور چیزا!

گاهی چقدر دل آدم درد می گیرد از اینکه گریه ای نیست. اشک دور است!

گاهی چقدر بد پیدا می شود، یک گوشه ی دنج، یک خلوت خالص، یک بغض شکفته.

دلم می خواهد به دریا بزنم.

خیلی وقت است، 

می دانی؟